قلم زنی عبارت است از تزیین و کندن نقوش بر روی اشیای فلزی به ویژه مس، طلا، نقره، برنج و یا به عبارت دیگر ایجاد خطوط و نقوش به وسیله قلم با ضربه چکش و بر روی اجسام فلزی. پیشینه قلمزنی به زمان سکاها یا سیت‌ها نسبت داده می‌شود که نژاد آریایی داشتند. کاربرد فلز، به ویژه مس در ایران و خاور نزدیک به چند هزار سال پیش از میلاد می‌رسد. نمونه ای از این هنر زیبا را که توسط استاد رجبعلی راعی خلق شده است در تصویر مشاهده می فرمایید.
یکی از ستارگان پر فروغ فن و هنر قلمزنی معاصر ایران و ازپایه گذاران شیوه قلمزنی نقش برجسته، درسال 1326هجری شمسی درماه رجب همزمان با سالروز میلاد حضرت علی (ع) در شهر دهق واقع در85 کیلومتری شمال غرب نجف آباد چشم به جهان گشود.او درکودکی سایه مهر پدر راازدست داد و در سنین جوانی نزد استاد فرزانه مهندس اسماعیل ارژنگ هنر قلمزنی را فراگرفت و این خود موجب تحولی عظیم در زندگی استاد شد. استاد رجبعلی راعی قلمزنی نقش برجسته راخود ابداع کرده و شاگردان زیادی نیز در این زمینه آموزش داده است. گلدسته ها ی سامرا و مجسمه سرباز گمنام در میدان ورودی شهر دهق از جمله کارهای ایشان است. وی در بسیاری از نمایشگاه های هنرایرانی در خارج از کشور نیز حضور داشته است و لوح های افتخار و تقدیرنامه های بسیار زیادی نیز کسب نموده است.
