مؤسسه علمى ـ فرهنگى دار الحديث واقع در کشور ایران و شهر قم، در جهت ساماندهی احادیث و ترویج معارف حدیثی به عنوان نخستين مجموعه مستقل حديث پژوهى در جهان تشيّع، درباره حديث و مسائل مربوط به آن، فعاليت مى‏ کند. استان قم بعنوان پايتخت فرهنگي ایران اسلامی و ام القرای جهان تشيع، پیوسته مهد دانش و فضیلت و سرچشمه فیضان و معرفت بوده است که هزاران مرجع و عالم دینی و ده ها هزار کتاب درباره اسلام و معارف اسلامی در کارنامه شهر مقدس قم، بیانگر محوریت فرهنگی آن در مقام احیاگر مکتب تشیع است. این شهر مقدس با دارا بودن بیش از 1200 ناشر ملی و بین المللی در حوزه دین، بعد از استان تهران که جمعیت بسیار بیشتری نیز دارد، دومین مرکز مهم فرهنگ نشر کشور را به خود اختصاص داده است. در تصویر یک نمونه از کاشی کاری در موسسه دارالحدیث واقع در شهر قم  را مشاهده می کنید.
کاشی از لحاظ تاریخی پنجمین شیوه اساسی و بنیادی در تزئینات ساختمان‌های آبده یی و ساختمان‌های عادی می‌باشد. استفاده از این شیوه در معماری اسلامی بسیار رایج است و طرح‌های جالب، جلو رشد و کشف تزئینات خشتی و گچی را گرفت و همه علاقمند تزئینات با کاشی شدند. استفاده از کاشی به نحوی که روی دیوار را کاملا بپوشاند اولین بار در قرن ۱۳ و در قونیه به کار رفته است. کاشی کاری بصورت هنر تزئینی در کشورهای اسلامی به اوج شکوفایی خود رسید و یکی از ویژگی‌های برجسته معماری اسلامی به شمار می‌رود کاشی‌های که برای تزئین عمارات به کار می‌رود عموما سه نوع بوده که ذیلا توضیح می‌گردد :
الف: کاشی معرق: با تلفیق تکه‌های کوچک گوناگون ساخته می‌شود که به اساس طرح اصل یکایک تراشیده می‌شود ودر جای معین آن نصب می‌گردد.
ب: کاشی معقلی: دارای طرح‌های هندسی است واز تلفیق اشکال هندسی ساخته می‌شود.
ج: کاشی مشبک: بصورت شبکه شبکه و ایجاد منافذی در بین کاشی ها.
د: کاشی گره: گِرِه‌چینی یکی از شاخه‌های هنر معماری و کاشی کاری سنتی است که اساتید این هنر از کنار هم چیدن الات و لغات مختلف بر اساس طرح مدنظر خود با استفاده از کاشی،اجر و یا سایر مواد نقش‌های هندسی تزئینی درست می‌کنند.
ه: کاشی خشتی (هفت رنگ): از تلفیق خشت‌های ظریف لعاب دار که هریک از آنها بخشی از طرح کلی را در بر دارد ساخته می‌شود واز قرن پنج قمری با گسترش و پیشرفت سایر شاخه‌های هنر اسلامی کاشی کاری نیز ترقی بیشتر کسب نمود.