-
Islamic Art
-
Arquitecture
-
Islamic Arquitecture
- Arte & Islamic Architecture in painting
- Islamic mosaics and decorative tile (Kashi Kari)
- Islamic Mogarabas (Moqarnas Kari)
- Arte con espejos incrustados (aine kari)
- City of Isfahan - Iran
- City of Mashhad - Iran
- City of Shiraz - Iran
- From other cities of Iran
- Mecca and Medina – Saudi Arabia
- City of Agra - India
- Persian Preislamic Arquitecture
-
Islamic Arquitecture
-
Persian Miniature
- Miniatures by Prof. M. Farshchian
- miniatures by Hayy Agha Emami
- Miniatures by Prof. Husein Behzad
- Miniatures by Professor M. Mehregan
- Miniatures by different artists
- Miniatures of the Book “Muraqqa-e-Golshan
- Miniatures of books of Poet Sadi, “Bustan”, “Golestan” and “Colections”
- Miniature of the books of Poet Nezami Ganjavi
- Miniatures of different books
- Miniatures of the Book “Zafar Name Teimuri”
- Miniatures of different editions of Shahname by Ferdowsi
- Miniature in Mural
- Tazhib (Ornamentation of valuables pages and texts)
-
Islamic Calligraphy
- Kufic Calligraphy – Kufic Style
- Islamic Calligraphy – “Diwani” Style
- Islamic Calligraphy – “Naskh” Style
- Islamic Calligraphy – “Nastaliq” style
- Islamic Calligraphy – “Muhaqqeq” and “Roga” Styles
- Islamic Calligraphy “Zuluz” Style
- Islamic Calligraphy – “Tawqi” style
- Calligraphy of Bismillah
- Quranic Calligraphy
- Illustrative Calligraphy
- Antique editions of the Holy Quran from early times to XIII hiyri (XIX d.C).
-
Handicrafts
- Handicrafts – traditional blocking (stamping) (Chape Qalamkar)
- Handicraft – Marquetry and Decoration of objects (Jatam Kari)
- Handicraft – Enamel (Mina Kari)
- Handicraft – Textile Art – Persian Carpets
- Persian Handicraft – Bone Painting
- Handicraft – Engraved in metal (Qalam Zani)
- Handicraft – Taracea (Marquetry)
- Weapons and decorated enamelware
- Paintings
- Islamic Pottery- Islamic ceramics
-
Arquitecture
- Muslim Woman
- Holy Places of Islam
-
Poster
- Caricature
خردنگارگری (یا مینیاتور با ریشهٔ لاتین minium/خاک سرخ، سرب قرمز)، به تصویری از تاریخ باستان یا دست نویس آراستهای قرون وسطی گفته میشود؛ نمونهای ساده که برای تزئین کتابها در آن دوران با کمک رنگ دانههای گرم تهیه میشد. به طور کلی از اوایل سدههای میانه تا ورود به مرحله دوم دورهٔ جدیدی آغاز کنندهٔ ریشهشناسی موشکافانه برای شناخت مفهوم کلی و رهایی از سردرگمی به وجود آمد و نتیجهٔ آن استفاده از این سبک در تصویرسازیهای کوچک و مینیاتور چهره شد، هر چند که از زمانهای دورتر نیز استفادههای کم و جزئی میشد. شاهنامهٔ بایسنقری، نسخهٔ کهن نگارهدار شاهنامه فردوسی از سدهٔ نهم هجری است که از دید کتابآرایی و ارزشهای هنری از اهمیت فراوانی برخوردار است. این کتاب ارزشمند و نفیس، ۲۲ نگارگری به سبک هرات دارد و در سال ۸۳۳ قمری (۸۰۹ خورشیدی) به سفارش شاهزاده بایسنقر میرزا (فرزند شاهرخ و نوهٔ تیمور گورکانی) تهیه شدهاست. این اثر که در کتابخانه کاخ موزه گلستان نگهداری میشود، در سال ۱۳۸۶ در برنامه حافظه جهانی یونسکو به عنوانی نشانی از سوی ایران ثبت شد. امتیاز دیگر این نسخه به خاطر نفاست، زیبایی و آراستگی آن است که در نوع خود کممانند است. نگارگری، تذهیب، تجلید و دیگر آرایههای کتاب با مهارتی ویژه انجام شده است. با این حال در خوشنویسی این نسخه ضعیف به نظر میآید، که آن هم به خاطر همزمانی کتابت آن با آغاز شکلگیری قلم نستعلیق است؛ که البته خود این امر بر اهمیت این کتاب در گسترش قلم نستعلیق به عنوان یک خط مطرح و قابل رقابت با قلمهای ششگانه قدیمی مؤثر بود.