زنان و مردان در جامعه و در محیط کار، باهم زندگی می کنند؛ همه جا باهم سروکار دارند؛ مشکلات اجتماعی را با هم حل می کنند؛ جنگ را با هم اداره می کنند و کردند؛ خانواده را با هم اداره می کنند و فرزندان را پرورش می دهند؛ اما آن حفاظ و حجاب در بیرون از محیط خانه و خانواده حتماً حفظ می شود. این، آن نکته ی اصلی در الگوسازی اسلامی است. حجاب بالهای فرشته های زمین است، زن پوشیده از بین خود و خدای خود، خداوند را برگزیده است. و از بین احکام دین و خواسته های نفس به احکام دین رو کرده است. حجاب اسلامی تجلی زیبائیهای معنوی زن است، بدون شک حجاب دینی زن را از آفات و بیماریهای بسیاری بیمه می کند و می تواند طراوت و جمال او را پایدار سازد. پوشیدگی زنان و رفتار متین جوانان در اجتماع همواره سدی محکم در برابر وسوسه های شیطانی بوده است. مقایسه ی آمار جنایات جنسی در جامعه نشان می دهد که زنانی که دارای پوشیدگی و محجبه هستند نقش مهمی در کاهش فشار اجتماعی دادند، چرا که بسیاری از جنایات جنسی با عفت و پاکدامنی زنان از بین می رود.
ادیان الهی بر نقش زنان در صحنه خانوادگی و اجتماعی تأکید کرده و او را مکمل مردان در نقش آفرینی جهت سیر تمدن بشری می شناسند. قرآن و احکام آن اساس اتحاد بین همه مسلمانان است. زنان مسلمان نیز در ایجاد و فرهنگ سازی وحدت نقش بسیار موثری دارند چراکه محور خانواده ها هستند و می توانند به راحتی روی فرزندان و همسر شان تاثیر بگذارند. مکتب اسلام در پرتو راهنمایی های قرآن و سنت نبوی و عترت رسول مکرم اسلام به زن آن چه را که شایسته ی او بود اعطا نمود؛ و شرایط را به گونه ای فراهم آورد که زن بتواند با حفظ شؤون اسلامی و انسانی و با توجه به استعدادهای به ودیعت نهاده شده، در تمام میدان ها که نیاز به حضور اوست نقش ایفا کند. از دیدگاه قرآن همکاری در سازندگی جامعه از طریق فریضه ی امر به معروف و نهی از منکر بر دوش هر دو جنس زن و مرد نهاده شده و از شاخصه های ایمانی آنان به شمار آمده است این فریضه عامل سازنده ی افراد جامعه و بزرگ ترین قیام ها و تحوّلات سیاسی و اجتماعی در طول تاریخ اسلام بوده است. به موجب این فریضه، زن موظّف است که نقش تربیت و اصلاح جامعه را داشته باشد.
