خردنگارگری (یا مینیاتور با ریشهٔ لاتین minium/خاک سرخ، سرب قرمز)، به تصویری از تاریخ باستان یا دست نویس آراستهای قرون وسطی گفته می‌شود؛ نمونه‌ای ساده که برای تزئین کتاب‌ها در آن دوران با کمک رنگ دانه‌های گرم تهیه می‌شد. به طور کلی از اوایل سده‌های میانه تا ورود به مرحله دوم دورهٔ جدیدی آغاز کنندهٔ ریشه‌شناسی موشکافانه برای شناخت مفهوم کلی و رهایی از سردرگمی به وجود آمد و نتیجهٔ آن استفاده از این سبک در تصویرسازی‌های کوچک و مینیاتور چهره شد، هر چند که از زمان‌های دورتر نیز استفاده‌های کم و جزئی می‌شد.

جدا از عقاید سنتی غرب و بیزانس، این سبک و سنت در بین گروه‌هایی از آسیا دیده شده که معمولاً گویای شواهدی در طبیعت و مناظر می‌باشد، و از آن می‌توان به تک برگه‌های به جا مانده در کتابچه‌ها و مجموعه‌های کهن اشاره کرد و این موضوع با طرح‌های آبرنگ غربی فرق دارد و قابل بحث می‌باشد. از این نمونه‌های آسیایی می‌توان به نگارگری ایرانی، نگارگری مغولی، نگارگری عثمانی و دیگر شاخه های نگارگری هندی اشاره کرد. مجید مهرگان متولد 1324 رشت است .

وی فارغ التحصیل رشته گرافیک و دارای مدرک درجه یک هنری(دکترا) در رشته نگارگری از وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی است. وی حقیقت هنر ایرانى را به درستى درک کرده و با طرزفکرهاى عرفانى که نقاشى ایرانى در ادوار مختلف از آن متأثر است، آشنا است. وی که 30 سال در زمینه هنر نقاشى به تدریس پرداخته است، نقاشی ایرانی را نزد محمود فرشچیان آموخته است. تصویری ا  شاهکار مینیاتور فارسی، (سحر) اثر استاد مجید مهرگان.