مینیاتور یا خردنگارگری در لغت به معنی کوچک تر نشان دادن است و مخفف شده کلمه فرانسوی «مینی موم ناتورال» است که حدوداً از دوره قاجاریان در زبان فارسی امروز مصطلح گردید. نقاشی مینیاتور که به اعتقاد اکثر محققان در ایران تولد یافته و بعد به چین راه برده است، از دوره مغول به صورت تقریباً کامل تر به ایران بازگشته و هنرمندان ایرانی، تلاش بی شائبه ای را در تکمیل و توسعه آن صرف کرده اند. نقاشی مینیاتور از جمله هنرهایی است که قابلیت به تصویر درآوردن تمامی طبیعت را در قالبی کوچک دارد. مینیاتوریست، هنرمندی است که آن چه را خود می اندیشد، یا می پندارد که بیننده علاقمند به دیدن آن است، تجسم می بخشد و لزوما تابع مقررات و قوانین حاکم بر فضای نقاشی نیست. مکاتب نقاشی مینیاتورهای ایرانی، از اولین قرون بعد از اسلام آغاز شده است. نقاشی مینیاتور ایرانی در قرون اولیه بعد از ظهور اسلام، در ترکیب با خط عربی تداوم یافته و بهترین نسخه های قرآن کریم را هنرمندان مبتکر ایرانی نوشته اند و به تزئین و تذهیب مصحف شریف پرداخته اند. شیوه های نقاشی مینیاتور در ایران بسیار متنوع است. هر یک از استادان معروف نقاشی مینیاتور، تغییراتی در روش و شیوه هایی که قبل از خود متداول بوده، وارد نموده اند. این روشها را در طراحی می توان بطور کلی به سه دسته تقسیم کرد: طراحی مینیاتور رنگی، طراحی مینیاتور بدون رنگ و طراحی مینیاتور سفید قلم. سیر تاریخی مینیاتور ایرانی به گذشته های دور پیش از ظهور اسلام میرسد اما میتوان گفت زمانی که ایرانیان توانستند در قرن سوم هجری قمری به دربار عباسیان وارد شوند نقاشی ایران پس از یک دوره رکود جانی دوباره گرفت. مینیاتور زیبایی که در تصویر مشاهده می کنید، اثر هنرمند بزرگ ایرانی استاد مجید مهرگان می باشد.
مجید مهرگان فارغ‌التحصیل رشتهٔ گرافیک است و دارای مدرک درجه‌یک هنری (دکتری) در رشتهٔ نگارگری از وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی ایران است. وی از شاگردان محمود فرشچیان است. او زیر نظر حسین بهزاد، زاویه، نصرت‌الله یوسفی، مهرداد بهار، یحیی ذکاء و اسعد فیروزان آموزش‌های نظری را فراگرفته است. مراسم بزرگداشت مجیدمهرگان در فرهنگستان هنر تهران برگزار گردید. او در بسیاری از کشورهای جهان و در داخل ایران نمایشگاه‌های متعددی را برگزار کرده است و در بسیاری از مسابقات و رویدادهای هنری ملی مربوط به نگارگری به عنوان داور ایفای نقش کرده است.
