هنر ایران یکی از غنی‌ترین میراث هنری در تاریخ جهان است. و دربرگیرنده بسیاری از رشته از جمله معماری، نقاشی، بافندگی، سفالگری، موسیقی، خوشنویسی و فلزکاری می‌باشد. خردنگارگری (یا مینیاتور با ریشهٔ لاتین minium/خاک سرخ، سرب قرمز)، به تصویری از تاریخ باستان یا دست نویس آراستهای قرون وسطی گفته می‌شود؛ نمونه‌ای ساده که برای تزئین کتاب‌ها در آن دوران با کمک رنگ دانه‌های گرم تهیه می‌شد. به طور کلی از اوایل سده‌های میانه تا ورود به مرحله دوم دورهٔ جدیدی آغاز کنندهٔ ریشه‌شناسی موشکافانه برای شناخت مفهوم کلی و رهایی از سردرگمی به وجود آمد و نتیجهٔ آن استفاده از این سبک در تصویرسازی‌های کوچک و مینیاتور چهره شد، هر چند که از زمان‌های دورتر نیز استفاده‌های کم و جزئی می‌شد. علی بن عباس بن جریج یا جرجیس معروف به ابن رومی (متولد ۸۳۶م - وفات ۸۹۶م) از جمله شاعران عربی سرای سده ۳ قمری در دوران عباسیان است. وی هم‌عصر معتضد خلیفه عباسی و هم دوران سامانیان است. ابن رومی در بغداد به دنیا آمد. پدر وی اصلاً رومی و از موالی بنی‌عباس بود و مادر وی ایرانی بود. در بیست‌سالگی از طریق شاعری زندگی می‌گذراند و در زمان اوج خود، شاعری نامی شد که از او دیوان بزرگی به‌جا مانده‌است. وی در ۵۹ سالگی به بیماری درگذشت.

در تصویر بالا نمونه ای از شاهکار مینیاتور فارسی اثر استاد حسین بهزاد را مشاهده می کنید.