استاد حسین بهزاد متولد 1273 هجری شمسی در تهران است. پدر وی، از قلمدان سازان و نقاشان آبرنگ بسیار زبردست و ماهر زمان خود بوده است. از سن هفت سالگي و به امر پدر در كارگاه قلمدان سازي ملا علي قلمدان ساز به كار مشغول شد. پس از چندي پدر و پدربزرگش هر دو به مرض وبا درگذشتند و حسين بهزاد دوران كودكي و نوجواني سخت و طاقت فرسايي را پشت سر گذاشت. فقر اقتصادي توأم با فشارهاي زايد الوصف ناپدري اش زندگي را سخت به كامش تلخ مي كرد. چند ماهی به مدرسه (شرف مظفر) رفت . اما از آن جایی که مدرسه دور بود و او به درس خواندن علاقه نداشت ، مدرسه را رها کرد و شاگرد حجره قلمدان ‌سازی شد . گاهی نان خالی هم گیرش نمی‌امد و مجبور بود گرسنه بخوابد. اما عشق به طراحی و نقاشی او را زنده نگاه می‌داشت. خودش می‌گوید : «همیشه مداد و کاغذ توی جیبم بود». گاهی نصف شب، در نور مهتاب نقاشی میکرد. بدون شك در مينياتور قرن ما، يك استاد از جهت قدرت طرح و رنگ آميزي وجود دارد كه او حسين بهزاد هنرمند ايراني است. استاد، دارای شهرت جهانی بود و هنر مینیاتور را به اوج خود رسانید و بی جهت نیست که به ایشان، لقب "شاعر رنگ ها" را داده اند! استاد حسین بهزاد نقاش و مینیاتوریست نام آور ایرانی،  در 21 مهر سال 1347 در سن 74 سالگی در تهران درگذشت. «ژان كوكتو» نويسنده و هنرمند معروف فرانسوي دربارۀ ایشان می گوید: «بهزاد پيغمبر افسونگري است از مشرق زمين داستانسرا! اگر هميشه مشرق زمين به قصه‌های هزار و يك شب و كاخهاي طلايي و كنيزكان زيبايش براي ما داستانها مي‌گفته، اين بار، مردی با موهای سفيد و چشمان با نفوذ و اندامی با خط ‌ها و رنگهايش اشكال افسون كننده در مقابل چشمان ما گسترده است.
مینیاتور در لغت به معنی کوچک تر نشان دادن است و مخفف شده کلمه فرانسوی «مینی موم ناتورال» است که حدوداً از دوره قاجاریان در زبان فارسی امروز مصطلح گردید. نقاشی مینیاتور که به اعتقاد اکثر محققان در ایران تولد یافته و بعد به چین راه برده است، از دوره مغول به صورت تقریباً کامل تر به ایران بازگشته و هنرمندان ایرانی، تلاش بی شائبه ای را در تکمیل و توسعه آن صرف کرده اند. نقاشی مینیاتور از جمله هنرهایی است که قابلیت به تصویر درآوردن تمامی طبیعت را در قالبی کوچک دارد . نمونه ای از این هنر را که اثر استاد بهزاد است در تصویر مشاهده می کنید.