هنر اسلامی یکی از دوران‌های شکوهمند تاریخ هنر و یکی از ارزشمندترین دستاوردهای بشری در عرصه هنری به‌شمار می‌آید و شامل انواع متنوعی از هنر همچون معماری، خوشنویسی، نقاشی، سرامیک و مانند آن‌ها می‌شود. هنر اسلامی هنری نیست که فقط به آیین اسلام ارتباط داشته باشد. اصطلاح «اسلامی» نه تنها به مذهب، بلکه به فرهنگ غنی و متنوع مردمانی که در سرزمین‌هایی که آیین اسلام در آن رواج دارد نیز اشاره می‌کند. هنر اسلامی غالباً عناصری سکولار را که توسط برخی از علمای اسلامی حرام شمرده نشده را نیز دربرمی‌گیرد. همچنین به آن دسته از مفاهیم و موارد هنری که در درون جوامع اسلامی تحت تأثیر عوامل منطقه‌ای و فرهنگ بومی به وجود آمده است نیز هنر اسلامی گفته می‌شود. هنر اسلامی از ناب ترین و قدیمی ترین فعالیت هایی است که مسلمانان از سال های دور به آن مشغولند و سوابق درخشانی نیز در این زمینه دارند. ظهور هنر اسلامی از دل دین و دولت جدید به صورت تدریجی و گام به گام نبود، بلکه همچون ظهور خود دین اسلام و حکومت اسلامی، روندی پرشتاب و ناگهانی داشت.
نمایی از حرم مطهر حضرت عباس علیه السلام را که در تصویر می بینید نمونه ای از هنر اسلامی در قالب معماری است. در شمال شرقی حرم حسین بن علی (ع)، حرم عباس بن علی (ع) قرار دارد. مابین دو حرم را بین الحرمین می‌گویند. حرم حسین بن علی (ع) در میانه کربلا، شهری در هشتاد کیلومتری نجف و صد کیلومتری بغداد است. موقعیت جغرافیایی این شهر ۳۲ درجه و ۴۰ دقیقه عرض شمالی و ۴۳ درجه و ۵۰ دقیقه طول شرقی است. حضرت ابوالفضل عباس علیه السلام، نمادی از جوانمردی و شجاعت با قلبی پاکو بی آلایش می باشند که با هدف به دست آوردن آب برای تشنه لبان و بخصوص بچه های سپاه امام حسین علیه السلام، یک تنه به دل دشمن زدند و با وجود تلاشهای فراوان به دست دشمن لعین و سپاه شمر به شهادت رسیدند.
