استاد حسین بهزاد از سن ۱۸ سالگی کارگاه مینیاتوری مستقلی در راستهٔ توتون‌فروشان واقع در کاروانسرای حاجی رحیم‌خان در کنار سبزه‌میدان دایر کرد. کار او به سرعت با استقبال فراوان روبه رو شد. بهزاد به ویژه در کپی کردن از آثار مینیاتوری قدیم که سخت مورد توجه اروپاییان و دلالان ایرانی بود، استعداد و توانایی داشت. استاد، دارای شهرت جهانی بود و هنر مینیاتور را به اوج خود رسانید و بی جهت نیست که به ایشان، لقب "شاعر رنگ ها" را داده اند! استاد حسین بهزاد نقاش و مینیاتوریست نام آور کشور در 21 مهر سال 1347 در سن 74 سالگی در تهران درگذشت. «ژان كوكتو» نويسنده و هنرمند معروف فرانسوي دربارۀ ایشان می گوید: «بهزاد پيغمبر افسونگري است از مشرق زمين داستانسرا! اگر هميشه مشرق زمين به قصه‌های هزار و يك شب و كاخهاي طلايي و كنيزكان زيبايش براي ما داستانها مي‌گفته، اين بار، مردی با موهای سفيد و چشمان با نفوذ و اندامی با خط ها و رنگهايش اشكال افسون كننده در مقابل چشمان ما گسترده است. فتح بابل عنوان یکی از آثار زیبایی استاد است که در تصویر بالا می بینید. از روش طراحی مینیاتور رنگی در این تابلوی هنری استفاده شده است.
مینیاتور در لغت به معنی کوچک تر نشان دادن است و مخفف شده کلمه فرانسوی «مینی موم ناتورال» است که حدوداً از دوره قاجاریان در زبان فارسی امروز مصطلح گردید. نقاشی مینیاتور که به اعتقاد اکثر محققان در ایران تولد یافته و بعد به چین راه برده است، از دوره مغول به صورت تقریباً کامل تر به ایران بازگشته و هنرمندان ایرانی، تلاش بی شائبه ای را در تکمیل و توسعه آن صرف کرده اند. نقاشی مینیاتور از جمله هنرهایی است که قابلیت به تصویر درآوردن تمامی طبیعت را در قالبی کوچک دارد. شیوه های نقاشی مینیاتور در ایران بسیار متنوع است. هر یک از استادان معروف نقاشی مینیاتور، تغییراتی در روش و شیوه هایی که قبل از خود متداول بوده، وارد نموده اند. این روشها را در طراحی می توان بطور کلی به سه دسته تقسیم کرد: طراحی مینیاتور رنگی، طراحی مینیاتور بدون رنگ و طراحی مینیاتور سفید قلم.
