هنرهای ایرانی و اسلامی به بخشی از هنر اطلاق می‌شود که در جامعه مسلمانان و نه لزوماً توسط مسلمانان رواج داشته است. هرچند ممکن است هنرهای اسلامی در مواردی با تعالیم و شریعت اسلام انطباق نداشته باشد ولی تأثیر فرهنگ اسلامی و منطقه‌ای در آن به‌خوبی نمایان است. هنرهای ایرانی و اسلامی از ناب ترین و قدیمی ترین فعالیت هایی است که مسلمانان از سال های دور به آن مشغولند و سوابق درخشانی نیز در این زمینه دارند. ظهور هنر اسلامی از دل دین و دولت جدید به صورت تدریجی و گام به گام نبود، بلکه همچون ظهور خود دین اسلام و حکومت اسلامی، روندی پرشتاب و ناگهانی داشت. عمده آنچه بر شکل‌گیری و تزئین بناهای صدر اسلام تأثیر گذاشت ویژهٔ مسلمانان بود و این تأثیرات در خدمت اهدافی قرار گرفت که پیش از اسلام به‌ آن شکل و صورت وجود نداشت. یکی از این هنرها، نقاشی می باشد.
هنر نقاشی هم در زمره هنرهای زیبا(اصلی) و هم هنرهای صناعی(فرعی) مطرح بوده است. این هنر علاوه بر زیباییِ صرف در تزیین اشیا مصرف کردنی نیز به کار رفته است.نقاشی همواره روی سطح جریان دارد. مواد اصلی این هنر،سطح ، نقاشی و رنگ است. نقاشی هنری است تصویری و دوبعدی که بر روی سطح اجرا می شود و در آن عمق وجود ندارد. هرچند غالب آثار نقاشی عمق و فضا را به بیننده القا می کنند لیکن این القا ذهنی و نتیجه رعایت قواعد خاصی است. نقاشی آب رنگ، نقاشی روی کاغذ یا پارچه ابریشمی یا دیوار است که به کمک رنگ آمیخته با آب و ماده ای که دارای چسب باشد، طراحی و کشیده میشود. نمونه ی نقاشی سنتی و زیبایی که در تصویر مشاهده می کنید از سبک نقاشی با آبرنگ استفاده کرده است و روی دیوار، آنرا با الهام از سبک کافه، خلق کرده اند.