خانواده از ديرزمان ركن اساسي جوامع انساني به شمار مي رفته كه هم با ضرورت زندگي و هم با سرشت و طبيعت انساني سازگار بوده است . درنظام ارزشي اسلام خانواده از منزلت و قداست خاصي برخوردار است و در محيط خانواده، زنان مديريت داخلي اين واحد كوچك اجتماعي را برعهده دارند . زن علاوه بر وجهه انساني خويش و نيز نقش اجتماعي اش در سطح جامعه، در سطح خانواده نيز داراي نقش و مسووليتهايي است كه تربيت صحيح فرزند و پاسداري از كانون گرم خانواده از مهمترين اين نقشهاست . ايجاد سكون و آرامش همسران در كنار يكديگر يكي از اهداف مهم ازدواج برشمرده شده است . وجود صفا ، يكرنگي و صميميت در خانواده علامت توفيق ازدواج در رسيدن به اصلي ترين هدف بوده و نشانه آن است كه زن و مرد هر دو به وظايف خود در برابر همسر عمل مي كنند . در اين ميان با توجه به وجود عواطف بسيار قوي در زنان نقش آنان در تامين بهداشت رواني خانواده چشمگيرتر است .
