زن در فرهنگ ایران از دیرباز تاکنون همواره از جایگاه برازنده ای برخوردار بوده است. در دوران معاصر حضور زن در هنر از هر دو منظر تولیدکنندگان محصول هنری و حضور در مضامین آثار، توسعه ی چشم گیری داشته است. دگرگونی های اجتماعی قرن اخیر باعث ورود زنان به عرصه های اجتماعی از جمله جامعه ی هنری شده است و خیل عظیمی از زنان و دختران در طی دهه های اخیر به آموزش هنر در رشته های مختلف هنری و اشتغال و فعالیت در این زمینه ها روی آورده اند. از سوی دیگر به لحاظ مضمونی نیز حضور زن در اثر هنری موضوع های اجتماعی عمیق و پراهمیت جدیدی را تجربه می کند. بدین معنا که موضوع های جدیدی از بازنمایی نقش زن در جامعه را در محصول های هنری می توان مشاهده کرد. از این حیث می توان هنر دوران معاصر را از همه ی دوره های پیشین متمایز تلقی کرد و آن را حائز ویژگی ها و شرایط مختص و منحصر به خود دانست. جامعه ی فرهنگ پرور و رشدیافته ی ایران از نظر هنر امروزه شاهد حضور مؤثر و قابل توجه زنان در عرصه ی سینما، ادبیات، هنرهای تجسمی، موسیقی، معماری و زیرمجموعه های آن است و از این حیث می توان جامعه ی هنری ایران امروز را جامعه ای توسعه یافته و مستعد تلقی کرد. برخلاف تصور برخی، حجاب محدودیتی در فعالیت های بانوان از جمله فعالیت هنری و موسیقی ندارد، البته در چارچوب قوانین اسلامی و مفید بودن آن فعالیت ها برای خود فرد و جامعه، نه بی بند و باری و انجام کارهای بیهوده و خلاف قوانین.
حجاب به معنای پوشاندن بدن در برابر نامحرم و از احکام ضروری اسلام است. در ادیان الهی دیگر از جمله آئین زرتشت، یهود و مسیحیت نیز این احکام با تفاوت هایی وجود دارد. دین اسلام با در نظر گرفتن چارچویی متعادل و با آزادی زنان در تمامی عرصه های زندگی امر حجاب را واجب نموده و با توجه به فلسفه ی واقعی آن بدون ایجاد هیچ گونه محدودیتی زن را از قرار گرفتن در معرض خطرات ظاهری و باطنی محفوظ می دارد. حجاب به معنای منع زنان از حضور در اجتماع و فعالیت های آنان نیست بلکه باعث شده که با وجود این امر زنان در جامعه پر رنگ تر و موفق تر جلوه کنند و حضوره زنان مسلمان در تمامی عرصه های اجتماع به خوبی دیده می شود. از جمله این فعالیت ها، فعالیت هنری است که در تصویر نوازندگی بانوان ایرانی در هنر موسیقی را ملاحظه می فرمایید.
